29.12.2022. SAD: Zašto je ono što se dešava nakon rehabilitacije od vitalnog značaja

Putevi oporavka retko su linearani, generalno su neravni i traju više godina. Lečenje može, a i ne mora biti deo procesa. Ljudi mogu imati potrebu za nekoliko različitih epizoda lečenja tokom vremena, koje često predstavljaju drugačije potrebe i ciljeve.

 

Uprkos rastućoj bazi dokaza, samo mali procenat epizoda lečenja se odvija u ustanovama za rehabilitaciju u Ujedinjenom Kraljevstvu. Pristup nije lak. U mnogim delovima zemlje – da biste započeli sa rehabilitacijom morate biti bogati, osigurani ili jednostavno srećnici. Ako imate pogrešan poštanski broj i nemate sredstava, možda nikada nećete ni stići tamo.

 

Ako imate dovoljno sreće da pronađete put do rehabilitacije, manje je verovatno da ćete postići svoje ciljeve ako ne provedete dovoljno vremena na lečenju i ako intenzitet i sadržaj nisu dovoljno snažni. Dokazi sugerišu da da bi dobili što više od lečenja, ono je potrebno da traje najmanje tri meseca.

 

Jedna stvar koja predviđa pozitivne ishode jeste kvalitet onoga što se dešava nakon rehabilitacije. Ako se putevi oporavka dešavaju godinama, onda nema smisla ulagati većinu energije u epizodu rezidencijalnog lečenja  nauštrb „podrška nakon lečenja“. Podrška nakon lečenja koju pruža rehabilitacija trebala bi biti snažno usmerena na pomaganje pojedincima da razviju sopstvene sisteme podrške i povezati ih sa servisima koji će im pomoći dugoročno – a pod dugoročnim mislim na ostatak njihovog oporavka. Ipak, ovo područje stalne podrške je nešto što nije uvek tako dobro razvijeno ili cenjeno koliko bi moglo biti.

 

Vodič Dobre prakse škotske vlade o putevima rezidencijalne rehabilitacijje prepoznaje sledeće:

„Rezidencijalne programe detoksikacije i rehabilitacije ne treba posmatrati kao samostalne intervencije, već kao komponente integrisanog paketa nege. Adekvatna priprema i podrška nakon lečenja koja se pruža u okruženju zajednice predstavljaju ključ za uspeh rezidencijalnih tretmana.“

 

Nedavno je profesor David Best, pišući na svom blogu, na pronicljiv način obradio ovu temu. On naglašava važnost uspostavljanja novih veza sa resursima za oporavak u zajednici kao što su uzajamna pomoć i organizacije za oporavak sa proživljenim iskustvom (eng. Lived-Experience Recovery Organisations – LERO) koje onda mogu generisati nove, zaštitne socijalne mreže. Navodi da za to moramo izgraditi efikasne mostove od lečenja do ovakvih organizacija. Dalje, nespecifične resurse (kao što su klubovi, fakulteti i časovi) takođe treba posmatrati kao bogate resurse za izgradnju kapitala za oporavak.

Jedan od izazova da shvatimo ovo je ono što profesor Best naziva modelom rehabilitacije „kuća na brdu“. Ovo je tradicionalna postavka u kojoj se osoba izdvaja iz svog okruženja na lečenje u udaljenu ustanovu. Ponekad ljudi ostaju u području gde se odvija rehabilitacija. Ostale osobe će se vratiti kući nakon lečenja. Ne verujem da imamo podatke o ovoj podeli.

 

Iako postoje pozitivne strane lečenja izvan svog okruženja, jedan potencijalni nedostatak je taj što ako se osoba na samom kraju lečenja vrati tamo odakle je došla, kapacitet rehabilitacije (i lokalnih resursa za oporavak) za podršku njima može biti ograničen, iako digitalni razvoj  svakako može pomoći. Bogate lokalne veze koje su se možda stvorile i razvile tokom lečenja neće pomoći nekome ko napušta to mesto da bi otišao kući.

 

„Ostaje izazov za mnoge ljude čiji odlazak sa rezidencijalne rehabilitacije predstavlja odlazak od visokog kapitala za socijalni oporavak (unutar rehabilitacije) do niskog ili negativnog socijalnog kapitala (posebno ako se vraćaju u područja u kojima većina dostupnih mreža uključuje ljude koji još uvek koriste droge).“

Profesor David Best

 

Postoje primeri (u Škotskoj) gde lokalne inicijative prevazilaze ove prepreke (npr. rehabilitacije koje se fokusiraju na lokalno stanovništvo ili gde servisi zajednice podržavaju pojedince pre i nakon rehabilitacije, gde postoji aktivna povezanost). Iako postoji dobra praksa, još uvek ima puno prostora za razvoj zajedničkog sistema nege koji ulaže isto toliko truda u ono što se dešava nakon lečenja kao u ono što se dešava tokom nega. Ovo nije samo problem za rehabilitacije, već i za one koji dodeljuju sredstva za udaljene smeštaje.

 

Profesor Best postavlja tri merljiva uslova za testiranje prednosti lečenja izvan svog područja:

  1. Uključivanje samo onih koji pružaju usluge rezidencijalnog lečenja, a koji imaju strategiju za uključivanje društvenog kapitala u kasnijim fazama lečenja.
  2. Izgradnja efektivnih mostova od mesta za oporavak do resursa za oporavak lokalne zajednice, za one koji se vraćaju.
  3. Imati adekvatan skup resursa za oporavak koji su dostupni i u ličnom području kako bi održavali, tako i stvarali dalji kapital za oporavak, koji je postignut na rezidencijalnom lečenju.

 

Malo je onoga sa čim se ne bismo složili ovde, a puno toga za podržati. Od onoga što znam o pružaocima usluga rehabilitacije u Škotskoj, mislim da je većina, ako ne i svi, okrenuta ka značaju stvaranja aktivnih veza sa resursima zajednice. Izazov je razviti veze sa više organizacija na širokom geografskom području. Možda bi se mogli razviti recipročni aranžmani. Služba u kojoj radim, na primer, nudi podršku nakon lečenja pacijentima koji se vraćaju u Lothian sa rehabilitacije koja je bila izvan njihovog područja.

 

Postoji još jedan problem sa preseljenjem klijenata na rehabilitaciju izvan područja. Svaki put kada se to dogodi, gubimo ogromni kapital za zajednice u našim gradovima i područjima. Osoba koja se oporavlja deluje kao svetionik nade, uzor i most za one koji traže oporavak. Kada ljudi koji se oporavljaju nisu dostupni svojim zajednicama, to predstavlja gubitak.

 

U situaciji u kojoj će se pojedinci vratiti kući sa rehabilitacije koja se dešava izvan područja, poverenici i pružaoci usluga će hteti da osiguraju da će se tokom lečenja uspostaviti čvrste veze i da će se nakon toga ova podrška nastaviti. Revizija usvajanja i uključivanja lokalnih resursa u kratkoročnom/srednjoročnom periodu trebala bi da bude jednostavna za izvođenje i mogla bi se videti kao mera kvaliteta – nešto što je gotovo sigurno da će poboljšati ishode za one koji prolaze kroz rehabilitaciju.

 

 

Izvor:

 

https://recoveryreview.blog/2022/10/17/why-what-happens-after-rehab-is-vital/